مقایسۀ آثار تمرینات پلایومتریک و مقاومتی دایره‌ای بر شاخص توده‌بدنی و آمادگی جسمانی دانش‌آموزان نوجوان پسر والیبالیست

هدف پژوهش حاضر مقایسۀ اثر دو شیوه تمرین پلایومتریک و مقاومتی دایره­ای بر ترکیب بدن و آمادگی جسمانی دانش‌آموزان پسر والیبالیست است. 42 دانش‌آموز نوجوان پسر والیبالیست 17-15 سال به­صورت تصادفی به سه گروه تمرینات پلایومتریک، گروه تمرینات مقاومتی دایره­ای و گروه شاهد که تمرینات عادی والیبال را انجام می­دانند، تقسیم شدند. قبل و پس از 6 هفته برنامه تمرینی آزمون­های چابکی، سرعت، قدرت بیشینه و نیروی انفجاری اندام تحتانی و شاخص توده ­بدنی انجام گرفت. برای تجزیه‌وتحلیل داده­ها از آزمون­های t همبسته، تحلیل واریانس یک­طرفه و آزمون کروسکال- والیس استفاده­ شد. نتایج آزمون t همبسته نشان ­داد که در هر دو گروه تجربی، اختلاف معنا­داری در وزن، شاخص توده­ بدنی، نیروی انفجاری و قدرت اندام تحتانی وجود دارد (05/0P